Derin bir hayal kuyusunun içindeyken uyanmak istersin, gerçekle yüzleşmek. Hayat yavaşlamaya başlar, madde değerini yitirir. Gerçekle hayal birbirine karışır ve hayallerin gerçek, gerçeklerin de hayal olur. Okyanusun derin sularında yüzmek mi zor, yoksa kuş olup gökyüzünde süzülmek mi? Bir küçük yaprağın hayatta kalma çabasını kim görür? Yaprağın bir mevsimlik ömründe usanmaksızın güneşe ulaşma mücadelesi, onun bu sabrı sayesinde açan çiçekler. Uyanış zordur, cesaret ister. Uyumakta kolay değildir, sunulandan fazlasını göremezsiniz, sınırların bellidir, fazla uzağa gidemezsin. Doğduğumuzdan beri yapmak zorunda olduğumuz seçimlerden biridir uyanış, cesurların sınavı. Hiçbir sınır yoktur artık, ruhun sınırı beden yoktur, madde yoktur, işte sınırsız özgürlük, işte aşk, işte yaşam budur.
Derin düşünüp derin sevmek,
Derin sularda yüzmek,
Derin bakıp, derinin altını görmektir yaşamak.
Nefes al, nefes ver, nefes al, nefes ver,
Nefesimi geri ver...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder